ευστραβής

εὐστραβής, -ές (Α)

(για ξύλο) ευλύγιστος, εύκαμπτος, αυτός που στρέφεται ή στραβώνει εύκολα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -στραβής (< στραβός ή *στράβος), πρβλ. α-στραβής].